sabato 5 luglio 2014

A ite cantades

de Salvatore Sini 

E nd’azis aju ‘ois de piulare
cantendemi sas gioias de sa vida
e aju n’azis de mi consolare
ponzendemi dultzura in sa ferida.

Cagliade chi tant’’eo no bos asculto
mudas, puzones fizas de s’aranu
ca dai meda tantu no esulto
ch’in coro apo dolore fittianu.

Ite mi cantas tue columbina
cun tonu tantu triste e isconsoladu
no l’ischis chi m’ammentas Catherina
chi fit s’amore meu appena nadu.

E tue chi mi cantas furfurarzu
cun insistenscia in cussu fumajolu
all’ischis chi su mundu est faulalzu
chi pius de cuntentesa ti dat dolu.

Pro chie cantas tue cardeglina
bolende in cussas tancas in fiore
cun sa cumpanza tua sempre ighìna
a ciulos de gioia e de amore.

Ite mi cantas tue rusignolu
in custa notte de lughent’’eranu
no l’ischis chi pius no pesat bolu
sa ch’istringhiat forte custa manu.

E bois, cuccu, istria e tzurulia
chi funestu mi cantades s’ammentu
de un’iscampiu de sa vida mia
ch’in una tumba ch’at giuttu s’eventu.

Issa fit fiza de s’estremu norte
prenda dechida de sa Finlandia
a seigh’annos l’incontreit sa morte
Cun issa mi morzeit ‘onzi poesia.


Poesia dell’anno Quartu 


Nessun commento:

Posta un commento