sabato 5 luglio 2014

L'ansianu massaiu


de Maria Antonietta Sechi

La cara signàta
d'agrizza ita
in solti tuccàta.
L'ischina pigghjàta
subbra lu sulcu siccu
di li dì avvinì.
Mai timori
né alenu cultu li piddesi
i lu sò laurà.
I li mani,
malcati da la stòria,
la ita,
tosta ma stimata,
svapulegghja
da li diti
in rimpientu di mimoria,
Parìa longa abbeddu
la furrìa di ciuintura
brusgiata pà li campi
fugghjta in un mamentu;
cù la luna e lu soli
chi signàani lu scurrì
di li zurrati e di l'ori.
Calche mamentu
pà l'amori
furatu e di pocu stentu
Un fiddolu sighia l'altru
biniditti da Nostru Signori.
Di pesu no era
lu stirritogghju
o una bucca da sfamà,
aumintàani solu li guttighj
di sudori,
innant'a li sulchi,
pa campà.
Li festi i lu patiu di casa
a lu cori s'acchjarani
e istantu chi lu sunettu canta,
manni e minori, strinti li mani,
baddani l'alligria di l'incugna
pà uffizià lu pani di dumani.
In mezzu a li fascagghj (covoni)
suspiri ammaggati di cioani cori
palchì lu trigu è pani
nutrimentu,
matrica d'amori.


Nessun commento:

Posta un commento