mercoledì 20 agosto 2014

Di li “di’“ … lu sintitu ?!? …

de Gigi Angeli

Postu m’hani un vistiri …
e mi cunfolmu a cantu vò la jenti
ma lacu li me miri
a libari pinseri di la menti;
si palgu lu chi voni
calà mi possu par agnati boni.
Ed è un vistiri a muta
chi decu di’: no trobbi lu me’ trattu;
alt’è lu chi mi scjuta
e s’ammanèra a pùglimmi “riccattu”
dulci a lu palatrài;
ma a li taeddhi n’è nuscu suài.
Nuscu … com’una spéra
chi lu cunnottu indrentu minni torra
viu, ogghj com’era
i’ la ciùintura andata … chi no’ torra !?!
veru è solu a mitài:
i’ lu sintitu torra … siddhu ll’hài !
Dulci s’affacca e veni
ammanirata a vessu d’accunoltu;
la sìrigghj ‘i li ‘éni
i lu mirà un fiòri nò’ àccoltu;
o candu fala sera
ch’avvelti chi la “dì ” é chì com’ éra;
celtu … ni po’ iscì mala
o é lu celi spannatu a falla bona
ma d’altu e sempri in gala
l’ignitti in middi ‘essi … e ti paldona;
sempri è idda d’un picju
e di cambià no’ pari agghja disicju.
cussìni è lu sintitu !…
siddhu vi pensi è viu a d’ugna etai
a li dini è cusgitu
e si mori no’ l’hai a sapè mai;
polta li ‘istiri soi
e in chissi, a volti, poi agattà li toi.

II° al premio Ozieri 2003


Nessun commento:

Posta un commento