Sa
Idda mia
de
Giovanni Pira
Sa
fortuna de unu cristianu
in
su sensu prus nobil'e profundu,
est
de naschire, benner a su mundu
in
su logu prus dèghidu e galanu.
E
deo credo d'esser fortunadu
ca
si puru in periudu de gherra,
so
bennid'a su mundu in custa terra,
logu
divinu, magicu, fadadu.
Ca
tottu custu est sa idda mia,
fraigada
in su centru 'e Ichnusa,
ue
tenet dimora cada musa,
terra
de cantos e de poesia.
Patria
de massajos e pastores,
ulivaresos
puru e binzateris,
domadores
de caddos, bardieris,
de
poetas de fama e de tenores.
De
sas feminas nostras, sa bellesa,
est
in totu Sardigna giut'a bantu,
a
s'antiga bestidas... un'incantu,
unfradas
de orgogliu e fieresa.
Sos
omines, da s'era pius lontana
an
afrontadu e bintu cada isfida,
eroes
chi lassadu che an sa vida
pro
sa patria "manna" italiana.
At
partoridu puru bandidotos,
a
dolumannu, chi fat' an istoria.
Santas
e Santos, dai s'alta gloria
chi
in totu mundu sun connotos.
E sas suas bellesas
naturales,
birdes padentes e baddes
umbrosas,
sas
montagnas superbas, maestosas,
ch'in
logu no nd'agatas uguales.
Benide
zente da logos lontanos
a
custos logos nobiles e pios,
paesanas
chin paesanos mios
bos
isetamos chin su cor'in manos!
Menzione
al XVIII Concorso Poesia di Poesia Sarda CREI-ACLI - Orgosolo 2016
Nessun commento:
Posta un commento