Abrile
de
Cristoforo Puddu
Sa
nàschida pro me
est
in Abrile
ca
su tempus
ch’ischidat
sa natura
m’est
cumpanzu
de
bàntzigu e sònnios.
De
risitos
e
carignos s’istajone
losingat
cun
imbérrios sos fiores
ch’allùpian
a
su sole sos colores.
Sas matas prus arestes
brotan fozas
e
de sos ranos
ndh’acrarat
s’ispera
umpare
a
durches frutos sos sabores.
In
sos nidos
su
travigu no hat pasu
pro
atunzare
su
cìulu de papu
e
lestros
pesan
bolos sos puzones.
Si
pro totu
su
nascher est promissas
Abrile
nos
rinnovat cuss’acordu
cun
su mantu
chi
mudat sa natura.
…E
pro totu sos sardos
est
tempus de bagadiare
s’ammentu
lieru
de
“Sa Die de sa Sardigna”
ch’atunzat
de populu
sinnos
sempre noales
e
balente atzuda identidade.
Aprile
La
mia nascita
è
avvenuta ad Aprile
e
la stagione
che
risveglia la natura
mi
è stata compagna
di
culla nei primi sogni.
La
primavera
lusinga
giocosamente
con
sorrisi e carezze i fiori
che
s’infiammano
di
colori ai raggi del sole.
I
cespugli più selvatici
si
coprono di fogliame
e
i sementi
rivelano
la speranza
per
dolci,
saporosi
e vitali frutti.
Nei
nidi
il
traffico è senza sosta
per
alimentare
il
continuo pigolio
e
solleciti
innalzano
i loro voli gli uccelli.
Se
per tutti
il
nascere significa promesse
il
mese di Aprile
ci
rinnova e ricorda quel patto
con
il suo manto verde
che
muta la natura.
…E
per tutti noi sardi
è
tempo di celebrare
il
genuino ricordo
de
“Sa Die de sa Sardigna”
che
alimentò nel popolo
significati
nuovi
di
valori audaci e identità.
Nessun commento:
Posta un commento