mercoledì 6 giugno 2018

S'ultimu sònniu de Angelo Porcheddu



S'ultimu sònniu
de Angelo Porcheddu   

Ognunu chi a sa vida ojos abberit,
a daghi sa, “rejone” in mente avverat…
a su mundu fantasticu s’accherat
chi, galanas immazines offerit,
e de prommissas s’anima coberit
chi prinza ’e sònnios in su cras isperat.

In su tzelembru a bolt’a fala e piga
unu sònniu azzendet sos Lampazis
de giambare chimeras e disizos
in sa cherfida realidade amiga
pro lassare in su tempus dultze istiga
de amenos cuncretos contivizos,

Ma non sempre brionat e fiorit
che semene in sos sulcos de sa vida
ca si lu tudat sa chelva sidida
chena s’umore si siccat e morit,
e cando un’annada non favorit:
istoiga est s’incunza o aurtida.

A mie puru, in sa tanca ’e sos annos,
che semene tuddidu hant a fiottu,
ma in s’andera ’e sa vida non tottu
sos sònnios m’hant dadu fruttos mannos
ca de sos pius in tempos tirannos,
sa naschida insoro hapo connottu.

Cussos tempos chena paghe ne dolu,
de su “sònniu mannu”, mi hant s’iscasciu
furadu, e che l’hant postu in su calasciu
inue est mortu... ancora in su bratzolu,
e sas alas, prima ’e leare ’olu,
m’hant truncadu e... restadu so in basciu.

Ma non mi dolet s’est cussu isvanèssidu
in sas tulas de su ’eranu meu,
ne piango si calcunu granzeu
pro non bolare, no hapo merèssidu,
ca prego chi s’avveret s’aggradèssidu
sònniu chi hapo como, cun recresu.

Non sonni’oro ne meritu ’e lodes
in sas dies chi mi restant de fronte,
ma de ’ider dicciosos in su monte
de sa vi da, pighende sos nebodes,
e cun virtudes e nobiles dodes
lompende a unu lùghidu orizonte.

Quintu Premiu - Premiu Logudoro, Tema: Apo unu sònniu - Otieri 2011




Nessun commento:

Posta un commento