A
Bessude
de
Gavinu Còntene
Prosit
e vivas sempre, caru ’Essude,
o
nobile funtana ’e sos talentos;
dae sas chimas a sos
fundamentos
t’as
meritadu onores e istimas;
dae sos fundamentos a sas
chimas
pares
unu portentu de virtude.
Ispera,
bella, amada gioventude
pro
sa tua mitrada cara istella;
ispera,
gioventude amada, bella
pro
sa cara istella tua mitrada;
ispera,
gioventude bella amada,
pro
sos triunfos ch’in sa cheja at tentu.
Prosit
e vivas sempre, caru ’Essude,
o
nobile funtana ’e sos talentos;
dae sas chimas a sos
fundamentos
t’as
meritadu onores e istimas;
dae sos fundamentos a sas
chimas
pares
de virtude unu portentu.
S’Antigu
e su Nou Testamentu
restadu
a contu tou est caru amigu;
su
Testamentu Nou ei s’Antigu
caru
amigu est restadu a contu tou;
su
Testamentu Antigu ei su Nou
t’at
regaladu donos esemplares.
Prosit
e vivas sempre, caru ’Essude,
o
nobile funtana ’e sos talentos;
dae sas chimas a sos
fundamentos
t’as
meritadu onores e istimas;
dae sos fundamentos a sas
chimas
unu
portentu de virtude pares.
A
sorte progredida ’e sos altares
ingrata
morte truncadu at sa vida;
a
sorte ’e sos altares progredida
at
truncadu sa vida ingrata morte;
de
sos altares progredida sorte
regnet
in chelu, in s’eterna salude..!
Prosit
e vivas sempre, caru ’Essude!
Nessun commento:
Posta un commento