Luna
de abrile
de
Salvatore Sini
Luna…
manna e bella,
in
mesu a su chelu de Abrile...
E
nois ...inoghe ...in custa terra
che
frommijas inchietas impressadas
a
burulare, riere e pianghere
in
s’apposentu caldu de s’amore
o
subra s’impedradu frittu de ‘iddia.
Ventanas
cunzadas e jannas frisciadas
pro
cuare e carignare sos sentidos.
E
sa luna… fora… pendulone
subra
su filu de su tempus...
chi
dechida passat cun misteriu,
bizende
sa notte de sos bios
e
lughizende… marmaros de losas.
Una
ruschida!... S’ora ‘e su campanile
est
tocchende… mesanotte
imbarende
a murmuttu… s’avreschida
pro
nd’ischidare sa lughe
intro
sas semidas de su coro.
E
currere… currere… a pistare s’erva
de
babbaudos, pabareddos e fiores.
Profumu
de ervas friscas...
et
‘eo minore… cun sos annos a pala
a m’infundere sos pes’ de
biadia
cun
su tempus cabuladu in presse.
E
tue… luna incantadora,
sighi…
a pintare sos bisos de s’anima.
Menzione
d’onore al Premio internazionale LOGOS - Iglesias, 20 Ottobre 2012
Nessun commento:
Posta un commento