Una
‘oghe a s’impuddile
de
Angelo Maria Ardu
Una
‘oghe; unu tronu a s’impuddile
gelat
su samben che trummenta ‘e nie;
a
manu in conca a curzu a su giannile
nde
segat su mudore de sa die.
Sa
‘oghe sighit dae buca in buca
da
domo in domo in totu s’ighinadu,
e
curret lestra che filu in sa ruca
a
tesser telas de malassortadu.
Cumintzat
s’anda e torra ‘e sos amigos
cun
sos parentes pro dare cunfortu,
si
faghet gai de tempos antigos
si
pro disgrascia bi sutzedit mortu,
peus
si lassat sos fizos minores
e
unu fedu chi b’est in arrivu,
ma
sa sorte pro bi ponner dolores:
de
lu connoscher, su babu nd’est brivu.
S’iscena
pius crùa e dolorosa
est
cando a domo su mortu nde l’atin,
sa
lagrima nde calat lastimosa
da
sos chizos chi su dolore patin.
Una
cantone trista e atonada
Nde
sighit cussu atìdu penosu,
s’ultimu
cantu che disisperada
de
chie in s’altare fut s’isposu.
Unu
tocu ‘e campana a repentinu
avisat
solu chi bènnid’est s’ora
de
lu ghiare in oros de caminu
ue
lompet a s’ultima dimora.
E
una ‘etza istraca e consumida
cando
bidet serrendeli sa cascia
apretat
su piantu a pilisortu
ca
prus dare non li podet sa vida;
Murmutat
un’apena a boghe bascia:
“Puite
fizu meu t’ana mortu”…
Terzo
classificato Sezione Principale “Armando Pira”: Poesia in Rima aTema Libero -
Premiu 'e Poesia Sarda Armando Pira - Nuoro 2017
Nessun commento:
Posta un commento