Babbu
de
Antonio Palitta
Babbu,
sas
francas de su tempus bezu
ti
sun fatende sos passos minudos,
minudos
e tremende
che
a pudda trobeida e imbaddinada
In
mesu ‘e su nie;
e
in telarzos tristos
ti
sun tessende s’abidu ‘e s’adiu,
e
puru tue no moris.
Cando,
In
brazos de sa frina,
s’ultimu
alenu tou
andat
a si pasare
in
sas terras inue b’has ispaltu
bertulas
de isetos,
e
bias, tropu ‘ias b’has messadu
mannujos
de bisonzu
tando,
eo,
fatu
zigante,
in
sos telarzos de su coro meu,
una
este ti tesso,
tota
‘e versos;
de
cuddos versos mios,
chi
in sas terras de pane aultidu,
s’anima
ti faghian
de
abrile unu chelu mannu mannu
babbu.
Tue
no moris…
su
solde feu, fizu ‘e sa morte
rosigare
no podet unu mortu
‘estidu
‘e poesia.
Nessun commento:
Posta un commento