A
Ciccinu Fulghesu
de
Salvatore Deligia
Po
sa sua dispedida
Ite
presse tenias caru Ciccinu
in
su celestiale palcu de cantare
Sassu
e Tucconi podiant isettare
cun
ateros mannos de taulinu.
Sos
poetas ti pianghent a trainu
c'ant
perdidu un'amigu esemplare
Zesus
cun Maria t'aculient impare
ca
fias omine onestu e zenuinu.
Sa
famiglia lassas in su dolore
pro
su tou addiosu repentinu
ma
istuzzadu ti tenent in su core
Azzettande
s'umanu feu destinu
chi
s'at dadu su Soberanu Segnore
ca
solu Issu est Mer'e su caminu.
Ilartzi
su 16 de Nadale 2017
Nessun commento:
Posta un commento