venerdì 19 luglio 2019

Sonu gurdu de Pietro Delogu



Sonu gurdu
de Pietro Delogu  

Appenas ruttu
a sa pedd’ ‘e sa luche
m’at’irroccadu
a frùscios de “thilioccas”
s’ustinu.

M’a’battisciadu
sas carres pizzinnas
su ocu ‘e sa ziminèra,
e “currulài”
annuadu
m’at’iffustu
sos pilos nigheddos.

Mi connoschian
suberjos e chercos
de sor muntricos nadìos,
e s’orolozu
de sa turre bentosa
mi toccheddaba’
sas oras surtìdas.

A sonu gurdu
como
son sonanne
sas campanas de brunzu,
e chin bentos d’iscra-ruja
ozas attonzìles
che son munnanne
de mene
dae sa carrera eremada
finas s’ammentu.

Una runchina tardìa
a bolu ch’er’leanne
amores e isperas
dolores e penas.

A ube
che los at’a isperder?
Ma
sangradu ‘e malincunìa,
er’murinne
su sole.

“Currulai”: rizolu de bidda”
“Thilioccas”: turbini di vento; sinistre divinità foriere di sciagure.


2° premio sezione versi sciolti “S. Portolu - Marieddu Masala” - Silanus- 2017




Nessun commento:

Posta un commento