venerdì 9 agosto 2019

Cantonedda ferida de Salvatore Fancello



Cantonedda ferida
de Salvatore Fancello    

Cantonedda ferida dae manu
bola peri su mundu a s' infinidu
e torra dae nou a cuddu nidu
che rundine chi torrat a beranu,
dae 'nue trescas malas fitianu
t' an mantesu luntana e t' an feridu.

E surca sas arturas de s'aera
montes, incantos e tancas frorias
sicura e forte, comente fachias
cando 'olaias alligra e lizera
peri sos litos,barrosa e fiera
juchende novas in tottu sas ghias.

Bae! Non las timas sas rundines fassas
chi mancu s'assimizan a puzones!
Mancari tamben tottu sos contones
lassan sos filos de sas malas trassas!
Cola semper onesta ! Inue passas
non ses incumandada chei sos drones.

Ne as bisonzu de facher mischinos
nen de t'uffrare sa pum' ei sa pinna,
bae! Seca s'aèra semper dinna
de juchere sestados versos finos...
Nen mai ti 'endas po pacos sisinos
in sas partas anticas de Sardinna.

E dae cue,'e s'onesta bandela,
chi a tramas isortas o a rimas
as bentuladu dae tottu sas chimas,
mantene netta sa limpida tela,
chi lugat in sa notte che candela
in chelos artos in locos ch' istimas.

E cando dae s' artura che vedetta
che 'ides sos imbolicos eccollos
nara: "Sos premios mantenidebollos
ca sa cantone mia est semper netta!
A ghitte servit a esser poeta
si si fachen praderas e imbrollos ?





Nessun commento:

Posta un commento