giovedì 11 giugno 2020

Che rios aundados de Eliano Cau


Che rios aundados

de Eliano Cau       

 

Che rios aundados

de temporadas malas,

nues nieddas

gràidas de dolu

nos ammantan su coro.

Unos a unos

morin sos sentidos,

morit sa dignidade

in sa vilesa,

e totu est nudda

su ch’iden sos ojos

cando pioet ràndine

de morte

e pàstinat osseras

in totue.

Primmósigas

che colan sas traschias,

isparin in trabentos

de arcanu,

e deo, firmu inoghe,

so pedra mudulida

appupiada.

No, non m’at fatu ‘onu,

e mancu a frades meos,

s’abbesada fittiva

a su dolore,

pro ite su Cainu

intanadu in intragnas

neulosas,

parat trampas marranas

a sos tristos Abeles

aturdidos.

Solu che solu

e foras de corte,

donzunu est cagliadu,

surdu e tzegu,

accusciadu

in sa lèria sua

prus inculpada,

cun s’isettu

de unu raju ‘e oro

chi ruppat

da unu chelu

‘e piedade.

 

 

 

Mentzione in sa setzione B de su cuncursu de poesia "A pes de Santu Padre" Bortigale 14/9/2017

 

 

https://www.luigiladu.it/poesias/che_rios_aundados.htm


Nessun commento:

Posta un commento