de Giovanni Piga
Arpilias intendo apilicande
in sos predarjos de su coro mudu
in punnas de nche tenner sa mimòria
d’impuddiles serenos codiaos…
ca oje arbeschen totu mascaraos
de lucore faddinos…
E baddu si bi proghet…
Mi paret de intender s’istripitu
de su manzanu, a passos de lentore
in lacànas de tiria,presoneri
de curustos beranos
suta chelos d’intrìghinos istasios…
E baddu si bi proghet…
Si custa terra at a ingranire
dies moddes de pane
e ispicas de sònnios abberaos
pro pitzinnos sin naos in su crèschere
dae sas pragas de sa violèntzia…
Fortzis cras at a pròghere…
Murmutu ‘e frogas nobas
e de ìanidas abbas
an a torrare a ruper dinnidade
intro s’ànima issoro
brivada ‘e s’innossèntzia…
Fortzis abberu tando at a luchèschere
s’isteddu ‘e su rispetu
in su chelu corbarju
de su malu sentire…
Fortzis abberu tando at a granire,
che istiza é solein coro ‘e mamas,
unu sèmene nobu de ispera
in sa tula luzana
de su cras benidore ‘e sos Fizos…
Dego, pessande a issos,
so semper in s’isetu ch’irfadèscat
s’iscuru ‘e custa note lunàdica…
2° premio Poesia in verso sciolto al "Premiu ‘e poesia sarda Santu Mauru" di Sorgono 2014
Nessun commento:
Posta un commento