domenica 5 luglio 2020

No ischis prus... de Anna Maria Sechi


No ischis prus...

de Anna Maria Sechi     

 

Sena reposu isto note e die,

dae cando ti m’ancat s’allìgria.

A tot’ora, semper affaca a tie

Cun tegus vivo in s’angùstia.

Paghe non b’at prus pro a mie,

In pena m’ at postu sa maladia,

A s’alzeimer diat faghet gherra

Ca nde so a bratzos in terra!

 

Issa ‘t’at leadu coro e mente,

Ogni gosu ‘e vida, ogni sabore,

Dae su passadu a su presente

No ischis prus it’est unu fiore.

In Te ogni cosa est assente

No ischis prus it’est s’amore,

No as prus ne vida ne salude,

Sos ojos tuos, no ant prus lughe!

 

Non ses ne cuntentu, nen afflitu

Arresu tido cumpletamente,

No as prus ne cardu ne fritu,

No as prus sentidu de «niente».

Su destinu ingratu e malaitu,

A ogni dolu est indifferente.

Tropu crudele est sa sentèntzia,

No b’at rimediu non b’at clemèntzia!

 

Chi non cumprendes non cherzo ischire,

Deo ogni die ti sigo a faeddare.

Cando t’agiuo a ti calzare, a ti èstire,

Pro a tie mi ponzo puru a cantare.

Dae cando non podes prus bèssire,

Cun megus a cartas ti fato giogare.

Ma cando est s’ora de su bona note

In petus su coro mi tzochet forte!

 

Non cherzo prus mancu pensare,

Chi fra una chida o forsis un annu

S’alzeimer, dae me ti ch’at a leare.

Non ti cherzo mustrare affannu,

Mi premet ebbia de ti consolare.

S’amore nostru est istadu mannu !

Ite ses pro a mie? M’as preguntadu,

“Ti so isposa” e… unu asu t’apo dadu!

 

aust 2015

 

https://www.luigiladu.it/poesias/no_%20ischis_prus.htm


Nessun commento:

Posta un commento