sabato 19 dicembre 2020

Sa càmpana, su chercu e su vhentu de Orune de Leonardo Angelo Berria

 



Sa càmpana Orune

 

Non sones cussu tocu,

non sones campanile lamentossu.

Adrùcalu su locu,

chin su canticu prus melodiossu.

A su coro dat focu

a canno sonas s’eternu repossu.

Sona sas profisciones,

chi sos coros bi torrene a rejones!

 

_____________

 

Su chercu de Orune

 

Tue s’arvhore vnonu,

chi vhies tottu dae Cucumache.

Intennes cada sonu,

dae canno it prenu su nurache.

Connosches su Perdonu,

b’has a Maria Mama ‘e sa Pache.

Intro ‘e sa pinetta,

Ave Maria de gratzias netta.

 

______________

Su vhentu in Orune

 

Naran chi su turmentu

a canno vruscias tue,

si-b’est acurtzianne in biddha mea.

Mamea cussu vhentu!

Est che nigheddha nue,

po tzerta zente li sedet pantea.

Ma jeo naro solu,

vhas cricanne cossolu

a poder rimunire sa ghelea.

Ca chin s’iscuja tua,

calicunu si pessat cossa sua!

 

a mimme jà m’achias cumpanzìa,

sa notte mi cantavha sa ninnìa.

 

 

Nuoro 28 novembre 2014

 

https://www.luigiladu.it/poesias/sa_c%E0mpana_su_chercu_e_su_vhentu_de_orune.htm

Nessun commento:

Posta un commento