de Vincenzo Piu
Piccinnu chi t’affaccias a su mundu
cun cali prospettiva andas ananti!
candu tempus de crisi rilevanti
su camminu affrontas - verecundu.
De bisus - cudda buxa tenis prena
abetendi trenus - de s’economia,
chi no partinti prusu - po avarìa -
intre su stadu frimus - in cancrena.
Imbenta tui si podis un’impresa
cun is ainas chi tenis a parti
aintr’e su giardinu abbandonau,
Chi jaiu tu nd’aiat manixau…
lassendi is segretus de un’arti,
po ndi ponnir’ in motu sa ripresa.
:::::::::::::::::::::::::::
Po unu benideru de costruttu
istittadindi e lassa su bratzolu
e cun is alas tuas bai in bolu
ca donnia traballu donat fruttu.
Sa nebida no timas - in su mori
chi a bortas ti cuat su mengianu
impara ha essi tui fittianu…
po ti pintai sa vida de lugori.
Piccinnu, de ampia fantasia,
poninci sentimento ‘e sabiori –
in cudd’arti connota - in masseria,
chi ‘nantis de a tui - su fattori
nd’at onorau cun sa balentia
curendidda - po vida cun amori.
2° Premio Budoni - 2012
Nessun commento:
Posta un commento