lunedì 28 gennaio 2013

Tretu de anninniai

de Teresa Piredda Paoloni

Cancunu at nau c’apu proferìu
de fai sa sennora in Continenti
e c’apu bintu, non si scit comenti
in terra sarda, prèmiu nodiu.
Sennora seu nàscia e no ddu scìu
chi tui potzast èssi’’ propiamenti.
Si apu bintu est luxi cosa mia
circàda, in su scuriu, dì’ po dia.

Sa vida a totus donat unu ‘olu
ma candu non podeus pru’ bolai
cicaus atras alas de annuai
e frìri in s’ollu stràngiu de su dolu.
S’umanu bramat cantus de contzolu
sa poesia spartat po ndi ‘onai
fintzas i a tui, lingua ferenosa
chi po sa spina bòcis una rosa.

Si tènis in disìgiu de ndi ‘oddìri
sa rosa chi non as apretziau
non ti nd’assìchist si bis totu niau
poniddi passu. Dd’as a benn’a biri
ca in logu fridu trigat a frorìri
su tretu chi no as anninniau
e si, che a mìmi, nd’as tocau fundu
pru’ bellu t’at’a pàrriri su mundu.

Imoi ti saludu ca mi spetat
una faina manna e dilicada:
“Est una litra e bolit imbucada
anch’est Gesùs Bambinu, ca dd’abetat!”

Disìgiu ‘e neta, e jaja ddu respetat
ch’est in su tretu d’èssi’’santzinada.
I a tui, po chi abrandis su ferenu
unu carrùciu ‘e prèmius, ma…prenu!.

Nessun commento:

Posta un commento