sabato 24 gennaio 2015

Ti castiu, Signori


de Raffaele Piras

Obergiàus is portas de su tempiu
de su cou e preghéua po s'umanidadì
imbistia de tanti dolori.

No sciu cumenti e poìta
ma imoi chi sunt svanéssius
is bisus e si fàit prus grai su giogu
de sa vida, de su momentu
chi su mali mi strècat che prèntza,
Ti conòsciu e intendu,
Signori! Sussèdit candu
is ogus s'ammani in sa cara
intostàda de su sali
de is lagrimas de su fradi
sentza de giminera chi àndat
trìsina trìsina peri arrùgas
de piedàdi: candii a movi s'aria
est su stratziu de sa mama
chi strìngit su pipiu mortu
de afìnu; candu si tzèlebrant
ricurrentzias in artaris pesàdas
in campus chi fiant de batallia
e de persecutzioni.
Fintzas arisèru, in televisioni.
Thapu biu lainau de s'urtima
destrossa chi hat afriscorau murus
e arruga. Signori. Cantu farsus
profètas pònint fogu in is pràtzas!
Has a terrai ancora pò s'omini
chi no arregòrdat o ignorai
su primu sacrifitziu?


Nessun commento:

Posta un commento