Finas a ndi morrì

de Guglielmo Piras 

Un’ammesturu aperdau
seu de gosu e de turmentu
de feli e de ternùra
de dolu e de biadesa.
Un’ammesturu
de umbras e de scorìu
e lampaluxis de pobera poesia
che custa canzoni mia
cansàda e achichiadora.
Un’ammesturu
de luxi e de mistèriu
che steddu
spèrdiu e tremulèu
in su scorìu
callàu de sa notti.
Ammesturau
a is perdas ancora bias
de is nuraxis sciorroccaus
a is murus beccius
pendi pendi ‘e domu mia.
Ammesturau
seu a custa terra
durci e marigosa
mama e bìrdia
fancedda e sposa
bruscia e jana.
Ammesturau
finas a ndi morri’.