Abetu
de
Vincenzo Pisanu
In
custa cantonada
de
tempus e stasonis
aspettendi
beranus infrorìus
e
paxi disigiàda
cun
cantus de pillonis
e
nottis de lugori chene frius
pàsidadas
e sulenas,
friscurosas,
serenas
comente
bisus fattus de pipìus,
abetu
speranzosu
una
boxi cun cantu armoniosu..
Abetu
a solu a solu
disigiosu
‘e cantai
accumpangiau
a sonu de sonetu
versus
cantaus a bolu
po
podi regalai
una
curba, unu gocciu, unu mutetu.
Melodias
soavis
po
trenus e po navis
po
is calis allogu su billetu,
ma
no ndi biu passendi
aintre
custu merìci scurighendi.
In
is nottis de bentu
fridas
e dolorosas
est
marigosa custa cantonada
pintada
de turmentu.
Umbras
scuriosas
passant
in mudesa a cambarada
chen’e
si furriai,
chena
de s’acatai
de
cantu siat gèlida e tostada
custa
perda nodìa
posta
in sa cantonada ‘e custa bia.
E
deu abetu ancora
in
custa cantonada
de
perda nieddigada che ossidiana.
Abetu
sa bonora
chi
forzis est passada
incuranti,
deretta e risulana
po
contu su’ andendi
e
innoi lassendi
manc’unu
pimpirìd’e cudda gana
chi
sebit po cantai.
Speru
ancora e sigu a dd’aspettai.
Nessun commento:
Posta un commento