giovedì 28 dicembre 2017

Sa mama de Giovanni Loddo


Sa mama
de Giovanni Loddo      

De su die chi m’ana cuncepidu
Dae mama in s'intragna generadu
In intru noe meses soe istadu
Finzas a su die candu so naschidu

E poi Mama in brazos m’at giutu
Sempre istrintu a s'amorosu sinu
E i su latte sou genuinu
De sas pettorras suas apo sutu.

Cantu carignos issa mi at dadu
Nendemi cun'amore: «Caru lizu»
E at pregadu a Deus chi su fizu
Esserad in sa vida fortunadu.

Ammento puru candu in sa dimora
Mi cantaiada bellas poesias
E deo cussas dulches melodias
In sas origias las intendo ancora.

In su barsolu cun meda recreu
Mi ninnaia cun'amore e brama
Nende: «Dromi tesoro, ses cun Mama
Drommi dromi tranchillu, fizu meu».

E poi m’at leadu a manu tenta
A mie in proa a caminare in cue
Deo caminaia a pesa-rue
E issa vigilende sempre attenta.

Finalmente leadu apo su olu
E apo solu solu caminadu
Intendo Mama chi ad’esclamadu
Nende: «O fizu meu, itte consolu!»

Poi arrivadu in giovana enfansia
M’at dadu bona un'educassione
Avertendemi in d'ogni occasione
Timende pro non faghere mancansia.

E finzas candu adultu diventadu
I meste istada sempre vigilante
E s'amore sinzeru pius costante
Mai de parte sua mi est mancadu.

Poi unu die sa trista partensia
Pro candu so paltidu in terr’anzena
Itte tristura, cun dolore e pena
Ca m’est mancada ‘e Mama sa presenzia.

In sos annos de permanensa in Franza
M'este arrivadu unu telegrama
De ch'ap’ischidu chi fit molta Mama
Su coro m’at feridu cun sa lanza.

Apo legidu chi Mama fit molta
Ca su Deus Divinu l’at decisu
E andada sind’este de improvvisu
E non 1'ap’ida pro s'ultima olta.

M'adoraiat cun sensu profundu
Cun veru garbu e tanta zenia
Deo no ia dare a Mama mia
Mancu pro tottu s'oro ‘e custu mundu.

Sa Mama est vera un'Anghelu custode
Candu amat su fizu che tesoro
E l’at dadu sas venas de su coro
Issa si chi meritada milli e lode.

Menzione Speciale Concorso di poesia sarda “Istillas de lentore” Ulassai 2005




Nessun commento:

Posta un commento