Bisende
Sardigna Noa
de
Stefano Arru
Daghi
su tema d’ocann’ap’intesu
che
lampu acheradu a memoria
si
m’est unu Grande ch’in s’istoria
est
intradu nende a cor’inchesu:
“Ap’unu
sonniu...” chi vida l’at presu,
dada
fintzas a lomper a sa gloria!
Martin Luther King fut
giamadu:
che
Cristos Re una revolutzione,
da’
intragnas cun forte passione,
de
paghe e de amore nd’at bogadu.
Custu,
non l’at ebbia sonniadu,
ma
nd’at fatu dissignu e cantone.
In
custa terra mia allogada
cussu
sonniu inferchire cheria
pro
ch’ispera, isetu ’e mezoria
benzant
promissa bera abberàda:
chi
sa natzione sarda istimàda
ponzet
a sos de Roma marrania!
Biso
chi sos sardos siant che pare
a
sos omines totu de su mundu,
a
manu tenta fetant ballu tundu
e
che frades s’istiment tot’umpare,
Sos
disterrados ode potant torrare
a
fagher Sardigna noa dae fundu.
Biso
chi sas vinditas totu cantas
alu
sensent pro semper in totue
pro
non bider familias fue fue,
isperdidas,
de dolore afrantas.
Bider
cheria d’acotu sardas mantas
subr’a
medas criaduras sue sue.
Biso
chi de montes e marinas
sos
fizos de Amsicora fieros
torrent
a esser sos padrones beros,
che
frade unidos retzinde istrinas
de
giustiscia ’alanzàda; chi sas frinas
de
paghe ninnent indeorados seros.
“Ap’unu
sonniu...”: chi sos nostros fizos
potant
gosare lieros amores
in
tancas sardas prenas de laores
totu
cumprinde sos bonos disizos,
dignos
nos potant mirare in chizos
sende
bènnidos ìnnidos Signores!
Menzione
al Premio Logudoro - Ozieri 2011
Nessun commento:
Posta un commento