Che
rampos de olia
de
Vittorio Falchi
(Pro
Carla e Saveriu)
No
cherzo chi su bentu istanotte
sulende
assurviladu
intret
in domo mia
e
ne rajos de luna
o
lugore de isteddos trimulantes
mi
faedden cun sonos de amargura.
Cherzo
solu in s’iscuru
carignare
unu sonniu
chi
m‘allughet su coro
che
mesa apparitzada
cun
fiores de paghe
inue
remunire
che
rampos de olia
sos
fizos chi piango
in
abratzos de amore.
E
cun issos andare
in
caminos de seda
in
tempus sena làcanas,
in
logos de ammaju.
E
currer e giogare,
in
campuras abertas e buschedos
finas
chi a sero, istraccos,
nos
ruimos in terra cara a chelu
e
miramos sa luna groga e tunda
ch’est
pighende a palas de su monte
cun
sos primos isteddos.
Nois
manos in manu
pro
sempre totu unidos
gosende
oras de ammaju e de recreu
sena
anneos e penas.
Sonnios
de una mente oriolada?
Oh
Deus, Deus meu
narami
ti prego, attrividu
so
troppu
s’in
custa notte trista
chirco
nessi in sos bisos
de
consighire istantes de amparu?
Prima
classificata al Premio Paolo Mossa, Bonorva 2017
Nessun commento:
Posta un commento