Mundu
intreu, mezoret!
de
Michele Podda
Caminu
chene acabbu
chentu
ortas lu faghent
milli
fromigas trazande laore;
puzones
mama e babbu
cheret
chi linna traghent
pro
nidu, sos, fizos chin amore;
Natura
puntillosa
contipizat
e movet donzi cosa.
A
primu arbeschidorzu
Ch’est
intro ’e su cunzau
su
massaju, cropande boiteddos;
a
boghes e puntorzu
ghèrbulas
nd’at zirau,
sa
terra a pitu retzit semeneddos;
sero
sero ghirande
cudd’ispiga
cumpria est isetande.
Nen
bentu ne arregore
nen
lampos e nen tronos
intro
sa mandra sa robba acorrande
non
frimant su pastore:
a
tzòchidos e sonos
in
su malune late nd’est tzurrande;
casu
de furriare
e
recotu, dinare a nd’incunzare.
Fizos
una sienda
pesat
sa mere ’e domo;
boghes,
tiros, frastimos e carinnos:
donzunu
bona prenda
iscola
e libros como
cras
a tenner doveres e impinnos;
babbu
e mama galanos
bona
fortuna lis ponent in manos.
Sa
parte, finas deo!
Ma
donzi cristianu
det
finas addirire àtera zente;
bidda
e Sardinna, creo,
nde
cherent bona manu,
e
gasi fatzant puru in Continente;
a
narrer, mundu intreu
mezorzu
isetat, si azudat Deus.
“Totu
paris podimus”
Ottava
Bella - Tema: Isperas de suore - Premiu Logudoro - Otieri 2010
Nessun commento:
Posta un commento