domenica 1 novembre 2020

Su cossolu de Pietro Delogu

 


Su cossolu de Pietro Delogu       

 

A s’eremu lampare

d’un’istiza ‘e luna

s’istutan

tenores e dillos.

 

Er finida sa esta.

 

Intro su passiale sacradu

intunn’a sa creja

sa zente debota

a’tres bortas cumpridu

impinnos e pregadorias.

 

A sa cussorjale deina

at’offertu

su samben sacrificadu

de s’erbeche maseda

e sos puzzoneddos pintados

de sa simula nida.

 

Dae su “tiriarju”

tra boches galonadas

an’curtu su palu

sos caddos grillados

e sos zobaneddos

an fattu

sa cursa predosa.

 

Chin sa santichedda ‘e su monte

es’sacradu

s’annuale cuntrattu

eredadu

dae tempos bisajos.

 

E como

a sa luna chi morit

intro sa creja eremada

sola restat

sa Nonnoredda mudada

e s’ingrisada “Difesa”

chin s’ispada bramante

contr’a su “diauleddu”currudu

chin su gardu in sar dentes.

 


Note: sa Cossolada; sa Difesa (statue di madonne sull’altare)

su Diauleddu currudu (statua di diavoletto ai piedi della madonna della Difesa).

 

1°premio poesia “Luvula ti canto”-sezione n° 2 - Poesias – 2017

 

https://www.luigiladu.it/poesias/su_cossolu.htm

Nessun commento:

Posta un commento