martedì 16 dicembre 2014

Bella sa luna


de Dante Erriu

Unu mutu apu a cantai,
una bella serenàda
a sa digna prend’amàda
chi non potzu trascurai.

Mostratiddi bella luna
cun su raju totu ’e prata,
gratziosa e beni fata
non mi lessis a jauna
e mandandi de fortuna
chi mi potzast incantai
ca ndi bollu arregalai
a su mund’abisongiosu;
e po chin’est chene gosu
unu mutu apu a cantai.

Tui o steddu ’e su mangianu
spratzinaddu cuddu raju
po chi siat sempri spaju
ca ses sempri su sovranu;
o eternu Soberanu
dona sempr’una miràda
a sa genti incadenàda;
dona sempr’unu sorrisu.
Candu potzu ti pispisu
una bella serenàda.

Cant’est bellu custu celu
prenu ’e luxi e de colori,
ses s’asulu, ses s’amori
de Maria ses su velu
chi ndi tirat s’arreselu;
ses de steddus coronàda
e ses sempri innamoràda
de su steddu prus luxenti.
Deu puru port’in menti
a sa digna prend’amàda.

Luxi bella ’e su creau
imprassaddu dogna coru
po chi tengat su decoru;
e a chin’est malandau
oi chi pobur’ est torrau
fai chi torrit agatai
s’arrichesa po gosai.
Tui ’e celu groriosa
m’as aportu cudd’arrosa
chi non potzu trascurai.

2° Premiu - "Cuncursu ‘e poesia Sarda –Armando Pira" Nugoro 2014


Nessun commento:

Posta un commento