domenica 26 aprile 2015

Bisus stramancaus


de Vincenzo Piu

Cun buxa de axìu prena,
beninti a trumas - disterraus morus
bestius de abettu e cara scìda,
attruessanta montis
e desertus de arena -
sighendi unu isu chi luxit de gosu.
Bisus! Ch’in-tra nuis oscuras -
in poderi de su entu maimòi,
arrodiant in mari burrascosu
innui svanessit visionis de vida.

Iscampaus de dannu - bòlanta -
cun alas de illusionis e s’anima atrivia,
andant impinnius de prexu
in su camminu de sa speranzia,
circhendi farinalla de libertadi.
Libertadi! Dudosa e sunfrìa,
pedendi cuscienzia umana
in bias alludadas de bregungia,
innui s’arremat s’anima ferìa
e sa peddi loriada - de arrungia.

Andanta matzulendi surrungiu
in s’animu - ancà naxit axìu -
e morint-is bisus - impruinaus,
in rugas de s’indiferenzia.
Sighinti cunbintus, scabudaus e
perdius - in cungiaus de disamori,
appetighendi moris che crabolus
de monti - chenze fronja,
po si stumbai cun sa trista realtadi -
in sa terra chi anti sonniau!
Anti perdiu sa speranzia.

3° Classificato al Premio Peppinu Mereu Tonara 2014


Nessun commento:

Posta un commento