venerdì 17 aprile 2015

Sa leada


de Peppe Montesu

Eliche mannu de cussa pastura
chi friscura daias e consolu
de te s’ammentu m’est restadu solu
eternu monumentu e sa natura.

Sutta sas fozzas tuas muizzadas
in sas caldanas fortes de s’istiu
canta vortas in sutta appo dormiu
torranne dae nottes in leadas.

Sa gama pius sutta a sa calura
meriavat chircannesi reparu
in umbras de suverjos e de laru
aspettanne e sa notte sa friscura.

Nottes serenas nottes isteddadas
illuminadas da astros e luna
retrattos chi app’appidu fortuna
de cuntemplare in certas nottadas.

Ite dulche mirare ite incantu
iffatu a sa gama campanada
no s’intenniat una voche istonada
tottu fiti armonia e dulche cantu.

Profumada it s’aera tottu canta
de mudreccu lidrone e de tiria
sa natura in tunnu ti ponia
donos che tie nobile pianta.

Canno torravo arveschenne die
a su cuvile chin s’alenu in coro
s’aurora isparghenne rajos d’oro
parias apettanne solu a mie.

In sutta tua s’aera lizzera
pariat dae zeffiru survada
che dae deus pariat mannada
pro dare azzudu che anima sincera.

Arvure chi su tempus as passadu
dae minore a oje finamente
a tottu tue as dadu paziente
sos fruttos tuos e nudda t’an dadu.

Mai a sole a astragu o a bentu
ti ses arressu o ti an domadu
semper insigna forte ses restadu
infunnemi in coros su cuntentu.


Cantos nidos d’amore as cullidu
de gentiles amabiles puzzone
sas chimas tuas in dogni istajone
ana assidadu e riparu offridu.

In s’umbra tua aiapo pessadu
de dare a su cuvile sos adios
pro ponner fattu a so sognos mios
de vivere menzus camibianne istadu.

Ma no ischia su ch’ippo lassanne
su chi fippo perdenne no ischia
de su coro appo perdidu sa via
a nudda valet su chi mi son danne.


Nessun commento:

Posta un commento