Fiores de poesia
de Giovanni Antioco Mura
Massajos, cun afutas e suore,
da terra iscruada incunzant trigu;
sos inzateris in su logu aprigu,
pastinant
matas chi jant bonumore.
Sos poetas allevant su fiore
de s’amistade e su cantigu amigu,
chi fintzas intro su sinu mindigu,
abacant angustia e su dolore.
Lassent ficcadas a sos benidores
abincas de s’alada fantasia,
ue bolent su gosu cun recreu.
Abovent tristos lutos e s’ispreu,
donzi versu ’e sintzera poesia,
at esser mitza ’e terrenos amores.
Ilartzi, su battoro ’e martzu 2005
Nessun commento:
Posta un commento