sabato 7 aprile 2012

Impàrami a bolare

de Giangavino Vasco

O rundinedda, impàrami a bolare
in cussos chelos nettos, chena nues;
a che pigare cherzo chi m’azues
in mesu ‘e sas aèras assulenas.
In sa terra ch’at solu pagas renas,
de cuss’amore antigu, ‘e seberare.

Cando de tramudare torrat s’ora,
leamiche cun tegus in sas bias
ube unu sole caldu sas biddias
chi tenzo intr’ ‘e su coro mi ch’iscazet
in d-unu riu ‘e ispera, e mi che trazet
in baddes ube nuscos b’at ancora.

Tue chi meritadu t’as rispettu,
in custa terra inube s’amistade
s’est pèrdida, ca custa umanidade
bettande onzi sentidu ch’est a fundu,
naramìlu s’ancora in custu mundu
de bier lughes noas ch’at isettu.

Impàrami a bolare, o rundinedda,
in altu cherzo andare po chircare
dae su chelu, subra ‘e cussu mare,
sa barca ‘e sos afficos, chi sa ghia
ch’at pèrdidu, in tempestas chi bidia
fundàndesi in s’aèra prus niedda.

Ma non mi lasses solu a sa torrada,
ca fintzas deo innoghe apo unu niu,
inube apo regoltu donzi appìu
po sighire sa vida a peleare.
Si non mi bies, beni a mi chircare,
cando donzi tempesta ch’est colada.

Primo Premio Sezione in Rima al Concorso di poesia sarda “Antoni Piludu” 2009 di Scano Montiferro

 

Nessun commento:

Posta un commento