martedì 4 dicembre 2012

Ammèntadi, pitzinnu

de Giangavino Vasco

Pitzinnu chi sa lughe ses bidinde
in custas primas oras de sa vida,
ti siat donzi die colorida
de custu tempus tou ch’est beninde.

E de gosu s’abberzan camineras
inube potas cùrrere cuntentu;
a favore ti siat donzi ‘entu,
paris cun bona sorte in su ch’isperas.

E cando a mannu ómine as èssere
chi gherrare as a deper cun su mundu,
àrmadi ‘e su sentidu prùs profundu
faghìndedi s’amore in coro intèssere.

Paris cun issu as a bincher sa gherra
contr'a su male chi creschet tottue,
dissipàndeche in chelu donzi nue
chi su sole che cuat a sa terra.

In sos sulcos chi l'as a semenare
an a crescher fiores coloridos,
ch'an a mustrare a tottus sos sentidos
chi s'ànimu che pesan a bolare.

E sas menzus ricchesas an a nascher
intr' e su pettus tou ancora nudu,
a su bisonzu dàndedi onzi azudu,
po ch'in sa terra tua potas pascher.

Ma cando donzi tempus t’est ridinde,
e ti paren sos bentos una frina,
non cretas chi b’at rosa chentz’ispina,
ammenta chi ses nàschidu pranghinde.

1°Premio alla XVI Edizione del Concorso in lingua sarda "Sa cuartina" – MEANA SARDO 11.11.2012

Nessun commento:

Posta un commento