de Vittorio Sella
Naves pienas de milli creaturas
in fila puru custu sero ido ughitas
dae terras de carestia
chin mamas mantesas
dae sos vardianos de su passu
E in s'umbrina ' e sa mente sa sirena
in custu portu de abbas de lamentu
est fritza chi punghet sa taca cuata
in chie istat anneatu
chin sos ocros paratos a mare.
Goi si pesat s' ammentu
de ateros chi dae cus'isola
mancan onzi die
in sas carreras iscurosas de su munnu
e pietu non tenen
pro chie arreat in domo,
pro sa paraula promissa
pro su dolu allupatu,
pro cuddu campu natiu
chi isfiorit in ruina
dae s'ora ' e su disterru.
Solu su passu chi torrat sicuru
a bidda sua caentat
su sambene in sa venas
de chie tenet ispera
pro sa terra natia.
E in custa cala, cucutzata de lucore,
chin sas naves galu luntanas,
desizo sa mossa 'e sa manu repentina
che culumba in bolu dae su nidu,
e aspeo cuddu ponte pienu
de sa luche 'e s' afranzu,
missu de recreu.
E tanno sanat su castìcu 'e sa pena
chi astringhiat muta
sa paraula in gula
e sa notte non vatuat sonnu.
Terza classificata nel Premio Montanaru 2012
Nessun commento:
Posta un commento