martedì 13 agosto 2013

Ma sa bida si bestit de arcanos…

de Giovanni Piga

(A compare Nicola)

Galu chercu possente ti ses sicu,
como sa Fada non tesset in pache
suta sas frunzas tuas, in s’umbrache,
dies nobas serenas beraniles
chin dilicos murmutos de fochiles
chi tue carinnabas chin aficu.

Juchias in sa roca radichinas
chi de issa sughian fortza e briu
pro ti dare salude a su sentiu
e illépiu a su passu ‘e sa carena
ca su trabballu, in gosu e in pena,
ti fit lucore e pessu in sas fainas.

T’arbeschian sas dies in sos chizos,
chin su sole ridèndeti in pupias,
disinnande de sorte mezorias
e istajones d’ìnnidas isticas
ch’ingranian d’amore sas fadicas
pro sa Rosa dechia, pro sos Lizos.

Canta braga e lucore ‘e beridade
ti currian in benas fitianu
sichinde unu benente dinnu e sanu
pro chie pintu juchias in coro
intessèndeli ‘e bida unu tesoro
chin tramas biaitas d’onestade.

Ma sa bida si bestit de arcanos
e non semper s’ispricat in su zustu
dande s’apentu a chie s’at ifustu
s’esistèntzia in su poju ‘e sos sudores
ponende alas a sos prus minores
pro bolaren in chelos solianos.

No est istada chin tecus amica
rucràndeti a midade su Caminu
cando galu bisonzu su Terrinu
aiat de sole e frogas de lentore
pro dare granu e sensu a su balore
de sas intrannas tuas che ispica.

Commo pasa serenu, frade caru,
in sos umbraches ìnnidos de chelu
ca su nùmene tuo, che anghelu
inoche in terra a nois dat amparu.

Ma sa bida si bestit de arcanos…

1° premio Poesia in rima - Premio Biennale di Poesia in Lingua Sarda “A pes de Santu Padre” - Bortigali - 3^ Edizione - Anno 2013

Nessun commento:

Posta un commento