de Augusto Piras
Isvanit in sa neula ‘e sos annos
cussu mulmutu druche e delicadu
chi su reposu m’at incaminadu
imberrios tudendemi e afannos
e su nuscu mi fuit de sos pannos
e de sos tantos basos chi m’as dadu
cando in sa coa, totu acuguzadu
m’amparias da tronos e malannos.
Serro sos ojos e chilco sos tuos
ma non los bido, s’olvidu los cuat…
dami sa manu… frimma a ti mirare…
Frina d’ammentos sula a nde pesare
su mantu iscuru chi sa mente annuat:
dona un’iscuta ‘e gosu a totos duos!
Nessun commento:
Posta un commento