de Antonello Bazzu
Addae, inue sas bramas
leant su sestu ‘e sas nues,
fia chérfidu ‘istare
cand’a manu tenta mi leas
amiga tristura,
cumpanza ‘e s’amargura.
Làssami ‘e sei, a reu t’incaresco,
làssa chi si m’attattet
s’anima e s’ùmprant
ojos e coro ‘e su gosu chi dant
sas cosas chi sos sàbios
li nàrana bellesa e libertade…
Ma tue, surda e muda,
sighis s’andanta tua,
si m’abbratzas astrintu
…e de mi lassare ‘istare
non nde cheres s’intesa!
E deo…iscur’a mie!
Comente ap’a pòder deo,
si mai b’ap’a resèssere,
a che giagarare
sa prus cara
de sas pagas amantes mias!?
Menzione d’onore nella Sezione B Poesia in verso sciolto - “Premiu ‘e poesia sarda Santu Mauru” Sorgono 2014
Nessun commento:
Posta un commento