venerdì 3 settembre 2021

Rinaggju de Gianfranco Garrucciu

 


In chist’ìntimu rinaggju

undi curri sulittaria l’amalgura

palduta è dugna tratta

e dugna ‘ildura

di l’anni mei più beddi.

Tantu lu batti l’unda

tant’arrineca, dulci

lu me’ sintitu di maggjini

e d’ammenti ancora ‘ii.

E in chissu risciumà

biancu di mari

li folmi ha bedd’e sconci

la risacca,

cussì comu lu celi

lìmpiu e blu

dissignu no ha più

di timpurati

e scurracchjati d’ea

e ne videa ha

d’antica proa

pront’a turrammi

a l’arimuta idea

di candu la nattura primma coa

e poi s’inveldi

cussì chi si rinnoa

dugna sunniata gjema.

Chi di lu me’ palcussu

dugna trema

caglia l’alleviu lei

a dugna disisperu

e paldi tra celi e mari

l’amori meu tarrenu

viu e veru…

… E abà cosa mi felma

di cant’aggju campatu?

Solu un rinaggju amatu

a l’occhji mei amenu

e da lu pientu unfiatu.

Se’, locu meu stimatu

tu, sempri più silenu.

 

Mentzione in sa setzione B de su cuncursu de poesia "A pes de Santu Padre" Bortigale 14/9/2017

 

https://www.luigiladu.it/poesias/rinaggju.htm

Nessun commento:

Posta un commento