venerdì 1 aprile 2022

A Lugori de Ottone Bacaredda


 


Happu ingiriau su mundu cant'est mannu

e 'nc'appu bistu cosas de fai spantu,

appu suffertu dognia sort' ‘e dannu,

conosciu it'est s'arrisu, it'est su prantu;

ma su spantu prus mannu e su dolori

prus feroçi ses tui, bella Lugori.

 

Is ogus tuus, alluttus che su fogu,

sa bucca tua, prus frisca de una rosa,

in su coru m'ant fattu cussu giogu

chi no assimbilat a nisciuna cosa,

chi spizzulat e poburu e signori,

e chi ddi nanta, si no sbagliu, amori.

 

Tui sola biu, Lugori, in dognia parti,

stella luxenti in notti de beranu;

sempri ti sigu, e no conosciu s'arti

mancu de lompi a ti stringi sa manu…

comenti su profumu de unu flori,

t'intendu e no ti toccu, o mia Lugori.

 

E seu feliçi de ti cuntemplai

che una Nostrassignora in processioni,

e suffru e timu de no m'ammacchiai

a biri chi no intendis arrexoni,

ma po ti fai cumprendi it'est amori

t'hem'a bolli basai, bella Lugori.

 

https://www.luigiladu.it/poesias/a_lugori.htm


 

domenica 6 febbraio 2022

Tramas de istima 2 de Vincenzo Pira



Luna vagabunda

cantas nottes

depes galu agrucare

po cumprendere chie ses?

Zelosia po tottu sas nues

chi ti asant

sos pilos e sas lavras.

Torra dae mene,

ca dae meda

bivo semper in s’iscuru

amentande

su calore de un’istima

chi alimentat

custa vida remitana

ispittia in d’unu tempus

chi durat dae meda.

Chene tene.

 

(Premio letterario Bardia 2018 - Menzione d'onore)

 

https://www.luigiladu.it/poesias/tramas_de_istima_2.htm

mercoledì 19 gennaio 2022

Ascurta Israel... de Leonardo Angelo Berria

 


Tue nanchi no ìs babbu Abele,

inbetzes ti cumportas de Cainu.

haìas vaddes de latte e de mele,

imbetzes ses achenne su buzìnu.

Puìte no ascurtas Israele,

comente hat nadu su Deus Divinu:

e dae solu artzati e camina,

illiberannela sa Palestina.

 

Mossè t'hat dadu sos Cumannamentos,

ca tue nanchi ìs populu irghiàdu.

A su prossimu leas sos talentos,

ch'est pogherittu e dissisperadu.

E non ti dolen cussos patimentos

chi galu e de cuntinu lis has dadu.

Has partorìdu su Fizzu 'e sa Luche,

ma cussu Nazarenu has postu in Ruche!

 

Lassa chi alen baddhes e lucuras

in locos tuos ma-chi son anzenos.

Bastat e finan cussas amarguras

e iscios puru chi b'isten selenos.

Lassa chi curran cussas criaduras

e chi bi nascan sos arcubalenos.

Lassa sos muros e firma sa gherra,

ses tue ch'has uradu cussa Terra.

 

A su Munnu lu naro jeo custu,

nemos hat custu Populu a Cumpanzu.

Tottu cantos mi dazes su dirgustu

ca cue non bi-n'hazes de valanzu.

De sambene innoscente est tottu iffustu

su terrinu 'e su mere, ma s'istranzu

s'hat ingulidu donzi parte e locu

e tue Palestina a ferru e focu.

 

Preco, b'ispero galu in su Segnore

e su chi pedo chi sìat intessu,

su dolu tuo n'hat fattu cramore,

umiliadu e galu ses rempressu.

Lassa chi torret Pache e-i s'Amore

ca n'hat dirittu su Palestinessu,

de tenner Libertade in sos caminos

e torren sos anticos de Cunfinos.

 

Davide tue juches in s'isteddhu

in sa pandera tua, sos ebreos.

Isce s'Untadu, Isce zovaneddhu

a Israele che leat anneos.

E-a tascheddha, vrunnid'e bacheddhu,

Golia hat ruttu de sos filisteos.

Non t'est piaghidu su chi t'hat fattu,

lu torras como in ateru piattu.

 

Oh Israele su chi ses achenne

a l'ischis chi lì nan sa tirannìa?

Che-a su filisteu ses rennenne,

no has connottu sa pejus zenìa?

Che tirannu su populu prennenne,

tue lu ses in sa Terra nadìa.

Mai bi torret su malu nazista!

Virmati tue puru sionista.

 

Illiberala cuss'istriscia e ghira

a locu tuo e bosti chin s'aìra!

 

Poghera zente t'hat ammontricada

e la currezis nanchi est'Intifada.

 

E galu sichis a lu pessichire

bastat, derettu la pothas inire.

 

A cadiunu su terrinu suo

e torr'in palas e renne su suo.

 

Ammustra chi ses dignu locu santu,

ne ses achenne unu campussantu.

 

Torrache a locu tuo oh Israele,

prus non Cainu ma torres Abele.

 

Adios che la serro sa cantada...

cuntentu ca sa gherra est terminada!!!

 

Nuoro 17 ottobre 2015

 

 

https://www.luigiladu.it/poesias/ascurta_israel..htm

lunedì 10 gennaio 2022

Umbras de lughe de Antonio Sannia

 


Custa notte iscurosa

cant'est longa, e su mare,

cun lughe e umbras faghet cumpanzia,

a chie da' sa losa,

est in chirca 'e mudare,

sa tristesa 'e sa vida in allegria,

lassande sas istigas,

in sas renas antigas,

de pes de 'idru, isculzos in sa 'ia,

e cun sa manu istesa,

in su boidu 'e chelos de mudesa.

 

Lagrimas de dolore,

trazan in cussas caras,

petalos de piantu 'e tristos frores,

nozzentes, chena amore,

cun su mudore in laras,

ogros de prantu mudan sos colores,

chi sun in s'arcu 'e chelu,

ca non tenen anelu,

mancari in s'orizonte, sos albores,

an a prenare 'e lughes,

sas manos chi poderan cussas rughes.

 

ca como sas orminas,

sun tintas d'amistade,

cun carignos de gosu e d'ermosura;

ch'in caldas serentinas,

non chircan piedade,

po samunare 'e deris s'amargura.

Ma una terra noa,

chi los setzat in coa,

cun cantigos de ballu e bonaura.

E su mare giucundu,

siat logu de paghe po su mundu.

 

S'intendet in su sinu,

su nuscu 'e sos chentales,

umbras de lughe in mesu 'e sas aeras,

chi marcan su caminu,

de sentidos noales,

ue pasan galanas sas isperas.

 

 

_____________________________

Ombre di luce

 

Quant'è lunga

questa notte scura, e il mare,

con luce e ombre fa compagnia

a chi, dalla tomba,

cerca di cambiare,

la tristezza della vita in allegria,

lasciando il segno,

in sabbie antiche,

di "fragili" piedi di cristallo, scalzi nella via,

e con la mano stesa,

nel vuoto di cieli taciturni e muti.

 

Lacrime di dolore,

trascinan in quei visi,

petali di pianto di fiori tristi,

innocenti, senza amore,

il silenzio sulle labbra,

e occhi di pianto che cambiano

i colori dell'arcobaleno,

perchè non hanno brama,

anche se l'orizzonte, con le sue aurore,

riempirà di luci

le mani che tengon quelle croci;

 

perchè adesso le orme,

son tinte di amicizia,

con carezze di gioia e di beltà,

che in calde sere, all'imbrunire,

non cercan pietà

che lavi l'amarezza dell'ieri;

ma una nuova terra,

che li prenda in grembo,

con canti a ballo e di fortuna,

ed il mare giocondo,

sia luogo di pace per il mondo.

 

Si sente, dentro il cuore,

il profumo delle costellazioni,

come ombre di luce che nell'aria,

segnano il cammino,

di nuovi sentimenti,

dove leggiadre riposan le speranze.

 

 

Terzo premio dalla giuria del "Festival dell'Altrove" - Premio Giulio Angioni 2018 – Guasila

 

 

https://www.luigiladu.it/poesias/umbras_de_lughe.htm

mercoledì 5 gennaio 2022

Olvidu, amigu nostru de Mario Nurchis



Tue s'amigu mannu

chi acotas mureddos allancados

e covacas tichirrios isporados

de s'ànima.

Tue naras a s'ammentu

ferotze e iscorrioladu

de pasare e de si costoire.

Si tue non bi ses

coment'amus a baliare

sa die de su presente

pienu 'e fàidas

e a derrùvere totu cussu

chi nos 'atìt dolores

e atreghentos sighidos?

 

In su sonnu,

su frade mannu tou,

t'afaìnas acontzende,

addulchende rantzigores de derratas

firaighende muros chi inserrant su male

gai chi sos ojos a manzanu

s'abberzant.

a disizos de novas.

Su passadu est gai ben'assetiadu

pro sa dinnidade nostra

e un'ispera de lughe de paghe

est sempre bia e pronta

a sebestare colores biatzos

e a gustare risitos de pitzinnos

chi a dogni mamentu

si meravizant e imparant

insinzende a nois

sa misura giusta

de sa vida.

 

 

https://www.luigiladu.it/poesias/olvidu_amigu_nostru.htm

mercoledì 22 dicembre 2021

Su nie de Maria Luisa Pisanu


 

Piedosu,

cuguzas donzi cosa,

cun grabu,

li donas bellesa.

Che cazzasa

margura e bezzesa,

de biancu,

estis che isposa,

su batile e sa rosa canina.

Ti frimmasa

subra e un ispina,

comente in sa contonada.

Sa domo,

derruta e abbandonada,

cun arte,

che bravu mastremuru,

bestis a nou,

aparizas muru,

prenes calancas,

das un illatada.

Sos tofos,

de onzi caminu,

dae tempus chena carculados,

s agatana bene aparizados,

e ,che a cimentu,

rifinidos finos.

Caru nie,

s opera fatta iscardit su coro!

Tue chi ses fritu

donasa decoro,

ma ,che onzi bene,

t isorbes in presse!!!

 

https://www.luigiladu.it/poesias/su_%20nie.htm

venerdì 17 dicembre 2021

Malu bentu de Pietrino Monni

 


Toccheddos de coro donzi iverru

A sa bennida ‘e su bentu maestrale

Paret chi cussu siat su signale

Po aperrere sas jannas de s’iferru.

 

Vibran sos fridos de sas jannas

In sa notte iscura e tempestosa

Timenne chi bi suzzedat cosa

Sas eminas tremene che cannas.

 

A ziru solu un’umbra currenne

E passos chi colan veloces

Dae largu arriban sas boches

De mamas e izos pranghenne.

 

Sas nues ispreadas dae su bentu

Isparin iscuperinne messu luna

Chi leat s’isperantzia e sa borthuna

E dassa sa bidda in turbamentu.

 

Comente est bennidu gai s’alluntanat

Solu unu cane appeddat a sa luna

Como a ziru non b’hat umbra peruna

S’intennet solu su toccu de una campana.

 

https://www.luigiladu.it/poesias/malu_bentu.htm

domenica 5 dicembre 2021

Notte Santa de Tonino Fancello

 



In custa notte crara de iddighia

milli campanas sonan un’incantu

est nadu su messia chene mantu

intro un’istalla tott’affrittoria.

 

Un’istrissiada in chelu a luche ia

un’isteddu chircande a Deus santu

luchet a custa terra no isco cantu

cantan sas feras nottas d’armonia.

 

Donzi profanu zelet sa disputta

cada barbone appat un’apozu

oje cada malaidu torret sanu.

 

Donzi mente s’aperzat testerrutta

intro sa pache acattet un’allozu

e s’ichidet… ridende… su mundanu.

 

Auguri per Natale 2018

 

http://www.luigiladu.it/poesias/notte_santa.htm

lunedì 22 novembre 2021

So Meda Dolente de Mimmia Soro


a Filippu Ledda

 

Filippu so dolente

De t’haere abbiadu

Cussa ferida pro te già cujada,

Deo no differente’

De te,hapo passadu

S’infanzia che tue isventurada.

Baccarzeddu in bistia

Su cantu de s’istria

Mi fidi de cumpagnu sa nottada.

Iscurzu e istrazuladu

Guasi a unu pinnazzu assimizzadu.

 

A da chi legges custu

De s’anima s’isfogu

Umiliadu no sias ne offesu.

Si ti naro su giustu

No lu naro pro giogu

Ne pro mi allezzerire cussu pesu.

Ca est troppu pesante

E mizzasa distante

Mi onoro de essere Silighesu.

Filippu cre a mie

Chi su coro e sa mente est sempre inie.

 

Cun affettu

 

https://www.luigiladu.it/poesias/so_meda_dolente.htm

lunedì 15 novembre 2021

Illi carreri di gaddhura de Angelo Contini

       

 

Saria ‘ulutu turrà

steddhu minori,

in piccinnia.

In chissa carrera

undi lu chi cunniscia

era tuttu lu mundu.

Tempu friziosu

di pan’e sabba,

candu un imberriu

chjamàa unu scapizzoni

e tutti l’ agnàti silviani

pà ghjucà a còa còa.

Nuscu di cotti di pani

illa caseddha di lu furru

e di mustu illi chintini

ùndi li éspi

cilcani pruénda.

Gustari di mezudì

a volti in casa angena.

Li fichi furati

da li tegli assuliendi,

e li curriti ,canti ‘olti,

affaccacchendisi illu muraglioni

pa vidè un’ottomòbbili passendi.

Cussi, ghjuchendi, pinsàami:

“candu saremu manni”…

E abali manni

vulariami turrà minori.

Fossi era tandu lu middhori,

ma chissi tempi sò passati.

“Steddhi!!! Aiò a mirindà!!!”

Nisciunu più ci chjàma

e poi cà sà si s’agatt’ ancora

lu coccu cu l’Òciu casgju.

 

_______

 

Nelle vie della Gallura

 

Sarei voluto ritornare

Piccolo bambino

in gioventù.

In quella via

dove quello che conoscevo

era tutto il mondo.

Tempo nostalgico

di pane e sapa.

quando un capriccio

chiamava uno scappellotto

e tutti i cantucci servivano

per giocare a nascondino.

Profumo di pane

nella casetta del forno

e di mosto nelle cantine

dove le vespe

cercavano cibo.

Pranzi di mezzogiorno,

a volte in casa d’altri.

I fichi rubati

nelle teglie a essiccare,

e le corse, quante volte,

affacciandosi al muraglione

per vedere una macchina passare.

Così giocando ,pensavamo,

“quando saremo grandi”…

E adesso cresciuti,

vorremmo ritornare bambini,

forse era meglio allora,

ma quei tempi sono passati.

“Ragazzi!!! È Pronta la merenda!!!”

Non ci chiama più nessuno

e poi chissà se si trova ancora

la focaccia con burro cotto.

 

Menzione d'Onore al Premio Letterario Osilo XIII edizione 2018

 

https://www.luigiladu.it/poesias/illi_carreri_di_gaddhura.htm


 


sabato 6 novembre 2021

Su mundu de Maria Luisa Pisanu



Unu es su sole

una es sa luna

medas sos isteddos

chi lughen in chelu.

Non zughene colore

e, si cambian de zassu,

non faghene chimentu,

niunu nd'ada ammentu.

Unu es su mare

unu es su chelu

una es sa terra

medas sun sos fizos

chi andan pellegrinos.

Differente destinu

a onz'unu es riservadu!

B'es su riccu isfundadu,

e b'es su poberittu,

su tenneru che palu,

su chi non rezzet rittu,

su nieddu che carbone

o biancu che nie.

Ma sole, luna, isteddos,

mare, chelu, terra,

sun fattos pro chi tottu

Si los potan godire.

 

https://www.luigiladu.it/poesias/su_%20mundu.htm

martedì 26 ottobre 2021

Bene bennidos de Nino Demurtas

   


-A su cuncursu de Milanu-

 

Bene bennidos o frades a festare

custu tertzu cuncursu ‘e poesia

naschidu in custa terra ‘e Lombardia

pro cherrer sa Sardigna onorare.

 

Che nois traessadu azes su mare,

poetas de s’antiga isola mia,

pro dare lustru a tanta maghìa

de custa festa bella ‘e ammentare.

 

Nois sardos emigrados a Milanu

bos accollimus cun sintzeru amore

pro nos passare impare una serada.

 

Sa prima cosa est un’astrint’’e manu,

cun s’istima sincera e su fervore

de nois sardos de cada contrada!

 

https://www.luigiladu.it/poesias/bene_bennidos.htm

lunedì 18 ottobre 2021

A tie fiza mia de Tonino Fancello

 


Auguri po sa laurea.

 Como pasa sa pinna chircatinde

travallu po sa vida in sittos d’oro

arrumb’a sentimentu intro su coro

de cussu chent’e chimbe godittinde.

 

Una corona tottu’e foz‘e laru

acchirrat a rujore ‘e pitzinnia

e paret tottu jocu ‘e simpatia

ca nd’as dassadu s’istudionzu raru.

 

Sa vuluntade tua e su sentidu

non t’est mancada zertu custos annos

e oje tue mustras a sos mannos

ca su travallu benit favoridu.

 

Canta fattica cara fiza mia

ca custos annos non fin’a sa cua

e cussas limbas de sa Laurea tua

bat chertu a nd’istudiare ria ria.

 

Como serena deppes arrumbare

a fachere reina in su casteddu

buscati unu pitzinnu chi s’aneddu

ti porrat beneitu in d’un’artare.

 

E appas po regalu in cussu coro

s’omine chi t’agradat’a piachere

l’intendas per’a betzu po dovere

ti pintet un’amore chei s’oro.

 

E carchi fizu b’ida brinchiare

muttindeti che mamma in mesu corte

jocand’ intro sa domo e a forte

beninde in cuntentes’a t’abbratzare.

 

Custu t’auguro fizichedda mia

in custa die manna e calorosa

chi dopo t’ida estida de isposa

po ti pintare in attera poesia.

 

In pilos brizolados tuos d’oro

umanos sentimentos oje frorin.

amicas oje in s’ala ti favorini

chin milli luches intro cussu coro.

 

E milli lunas craras che cristallu

ti pintene che rosa in sos veranos

e sas fortunas raras sos manzanos

ti pendan’a pupusas che isallu.

 

https://www.luigiladu.it/poesias/a_%20tie_fiza_mia.htm

giovedì 7 ottobre 2021

Cantzoni naramia de Benvenuto Lobina


Cantzoni, naramia su chi as biu,

cantzoni de malasorti e di amori,

cantada in seti notis de lugori,

cantada in seti noti de scoriu.

 

Cantzoni machillota e bagamunda

torrada de Campidanu cun su tallu,

intrendu t’apu biu in mesu ballu

a zùmiu, che perda scuta a frunda.

 

Ma ti ndi ses fuia cun su bentu,

cantzoni poborita e prantulea,

fuia de su cuili e de sa lea,

po nci acabbai in d-unu bastimentu.

 

E in d-unu bastimentu ses torrada,

cantzoni chentza de prexu ne sentidu;

ti scurtat calincunu mesu scidu,

sa luna no, sa luna nc’est intrada.

 

Però sa luna in celu at a torrai

chi abarras, cantzoni, in domu tua,

e cantas po s’amori fatu a cua,

po is ogus niedhus de gomai.

 

E po chi no s’arrendit, cantzonedha,

canta, e po chi s’arrendit canta de prus,

canta sa gioventudi, a nosu dus,

a sa becesa acanta de sa forredha.

 

Canta po chini ti scurtat in galera,

canta po chini ti scurtat in presoni,

canta po chini bolis ma, cantzoni,

no cantis cun boxi furistera.

 

I a mei faimia unu prexeri:

abarra po mi fai cumpangia.

Est berus su chi berus no creia:

sa vida est unu cani chentza de meri.

 

E deu seu stori chentza de pinna,

deu seu una càscia chentza de crai

isbuidada de totu su dinai.

Deu seu unu santu béciu de linna.

 

No, bai: tui ses che i s’arriu,

cantzoni mamma e filla de cantadori,

scurtada in pagus notis de lugori,

scurtada in meda notis de scoriu.

 

 

https://www.luigiladu.it/poesias/cantzoni_naramia.htm

venerdì 1 ottobre 2021

Via Crucis de Juanne Villa

 

1

"De cale male l’atzes ingurpatu"

Su Console romanu dimannesi'

"In sa ruche incravàlu" risponnesi'

Est nanne "so 'Itzu 'e Deus imbiatu"

A Barabba pro Gesùsu iscappesi'

Pusti s’aère sas manos lavatu

Dinco l’hat fattu a Gèsu' fustigare

Cumannesi' Pilatu a l’incravare

 

2

A su Corpus sambenosu e offesu

L’incarchesin sa corona ispinosa

Chi punghennela sa conca de Gèsu'

Istillesi' pranghenne sambenosa

Chin sa Ruche a pala 'e tottu su pesu

Cominzesit cussa Via Dolorosa

Prinzipiesit tanno su caminare

Caricatu 'e peccatos de tratzare

 

3

Sos pecattos de s’umana tzenìa

Su Babbu Mannu Deus li carichesi'

Gesùsu indebilitu si corchesi'

Rughenne appesantitu in cussa Via

Su sambene a sa terra si miscresi'

Che dinco fustigatu prima via

S’anzone chi fit prontu a masellare

S’arrichesi' sichinne a istillare

 

4

S’ispada trapassesi' chin dolore

S’Immaculata dinco hat istu su Itzu

Su vrore innotzente candidu litzu

Sutta su pesus donzi peccatore

Sos occros de Maria in su fastitzu

Li torresin sa luche chin amore

Sa Madonna sichinne a lacrimare

De sa Ruche acumpazesi' s’annare

 

5

Cussu 'e Cirene Simone custrintu

Sa Ruche non la cheria' piccare

Sa Grassa 'e su Segnore l’hat cumbintu

Ca cussa fit s’ora 'e s’appietare

Cussa Ruche l’hat chin amore intintu

Su Discepulu 'e Cristos in s’amare

A su Golgota fit a ne l’arziare

Uve devia' Gesùsu ispirare

 

6

Veronica a Gèsu' lu cumpatesi'

Idennelu suffrinne in patimentu

S’accurziesit a Isse unu mamentu

Pro l’assuttare s’abba chi valesi'

E su sambene chi valia' lentu

Chin dolorosos gutzos lu bagnesi'

Cussu pannu chi postu a l’assuttare

Assutesi' su patitu gutzare

 

7

Rughesi' galu impotente Gesùsu

Ininnenche pistatu in cue sutta

Abbirgonzitu resteit a sa mutta

Beffatu dae sos prentes su prusu

Sa Ruche chi a supra ja ne l’est ruta

A s’ora non l’hat mortu ca dae susu

Deus lu cumannesit a s’arriccare

Ca initu non fit su sacrificare

 

8

Su Itzu precanne su Babbu lis nesi'

A sas eminas chi l’ini pranghenne

"Non mi pranghetas si bos so dolenne

Ma pranghite ca non bos cunvertesi'

Pro tottu vois ja mi so ispennenne

Pro chi sa volontate e Deus fattesi'

S’Anzone 'e Deus devites ascurtare

Si bos cherites oje purificàre"

 

9

Accurziannesi a s’assempru umanu

Torresit a rughes prus sufferente

Lu fattesi' pro cuss’umana zente

E pro lu sarvare donzi cristianu

Su precare est su solu ispediènte

Chi chere contipitzatu fitianu

"Sempes chin bois jeo appa a restare"

Lis naresi Gesùsu in s’appellare

 

10

In su Golgota l’istratzesin sa este

Lassanneli su Corpus innudatu

Supra sa Ruche sichi su maltrattu

Cravannelu a sa linna coment'este

A manos e pedes l’han incravatu

Chene ischirene cussu acher it'este

Sos craos chi sutucan sambenare

Sono che zudeos malos a domare

 

11

In su sichirene su cherrere 'e Deus

Innalzesin in Ruche s’Incarnatu

"Sarvannos" unu bannitu l’hat natu

A s’aterunu ch’hat connotu s’anneu

Li naresi' "sarvu ses c’has precatu

Oje chin mecus enis a s’Empìreu"

Cuss’anneu c’hat connotu in su precare

Lu sarvesit in pedes de s’Artare

 

12

Tottu est prontu pro torraret a Corte

S’iscurica' su chelu a mesudie

Pro tres oras vinas a orta 'e die

Gesùsu abannonatu est a sa sorte

Dinco arrivesit a sas tres sa morte

Su Babbu lu collesit a inie

A s’urtimu alènu 'e su Passionàre

S’Ispiritu Santu lassat annare

 

13

Prenatu de dolorosa angustìa

Zoseppe D’Arimatea in caritate

Essenne s’ora 'e s’eterna pietate

Donesi' su Itzu a sa Mama Maria

Sa Madonna 'e tottu s’umanitate

Pranghesit su Sarvatore Messia

In pedes 'e sa Ruche s’abratzare

Lu cunfirma' de Maria su dare

 

14

L’imbolichesin in dunu letzolu

Su Corpus 'e Gesùsu martoriatu

Precannelu e pranghennelu chin dolu

Lu lassein in sa tumba sepultatu

A sas tres dies a bita est torratu

Inghennelu cuss’iscuru interratu

Nos hat cherfitu a Pasca perdonare

Sa Santa Trinitate su peccare.

 

https://www.luigiladu.it/poesias/via_crucis.htm

giovedì 23 settembre 2021

Ahi! canta delusione de Gaspare Mele

 


Appena isbarcadu in Somalia

chin su coro e sa ment’in cuntierra,

penso a domo e penso a s’Italia,

 

ca ingoi attidu m’an a facher gherra.

Penso chi ischiavu so jeo puru,

chei sos ischiavos de custa terra.

 

Inoche bi cheret coro forte e duru.

A biver in custu locu oprimente

su dolore si fachet pius maduru.

 

Su sole brusiat che focu ardente,

sa sabbia est semper in movimentu,

trubbada dae su ’entu prepotente.

 

Custu locu mi fachet ispaventu,

privu de funtanas, rios e trainos,

e de fruttura e de atter’alimentu.

 

No b’at istradas, no b’at caminos,

ne domos fattas de preda o carchina.

Aridos e siccos sunt peri sos terrinos.

 

In cada passu chi ponzo b’at ispina,

puliche penetrante, chinnich’e preucu.

S’abba chi la dàna che meichina!

 

De musca, muschittu, custu locu

est infettu. Sa tintula rabbiosa

chi punghet che punta de vocu.

 

Ahi! Canta delusione dolorosa.

Canta tristura, iscunfortu e pena

a bider cust’iscena piedosa.

 

Si una rasicada ti faches appena,

e no la curas deretta prontamente,

in pac’ora ti attaccat sa cancrena.

 

Lu ’ido, lu cumprendo dae sa zente

de su locu, prena de rugas e piacas,

chin sa carre martzida e pudente.

 

Inoche sas isperantzas sun pacas,

de nde ’essire dae custos malannos.

Nde perdes brios, fortzas e ragas.

 

Creschen puru e aumentas sos affannos;

sos ordines rigorosos chi t’imponene

ti fachen sos males pius mannos!

 

Sos mazores dae artu disponene

e sunu belvas umanas chena coro,

chi sa vida nostra a repentalliu ponene.

 

Iscriende custas cosas m’addoloro,

ca non poto iscriere a sa secura,

chena ruere in sas fritzas insoro.

 

Sa posta in partentza colat in censura

e si iscrio in malu so addittadu

cun dispretzu e punidu a pena dura.

 

Onzi vaeddu cheret meditadu.

Deves iscriere cuntentu, esultante,

pro esser bravu e bonu sordadu

 

e serbire s’Italia videl’e costante.

Ne deves offender sos nieddos,

ne de sas feminas esser amante.

 

Uffitziales e runzosos sergenteddos,

pro ben’issoro, ti naran a cad’ora

istupidos e presumidos faeddos.

 

Oh! Coro meu ispera e implora

chi dae sos perfidos e locu veu,

mi sarbet Deus e Nostra Sennora:

 

Chi nde torre su corzu a locu meu!

 

Chisimaio, abrile de su 1935

 

https://www.luigiladu.it/poesias/ahi_canta_delusione.htm

venerdì 17 settembre 2021

Mirende cussa nue de Mimmia Soro


(A Piera Manca)

 

Cuntemplende sa foto unu momentu,

Mi parede d’intendere unu tronu

E s’impetuosu frusciu de su entu

Chi prommitidi tempus pagu onu!

 

S’in vida torrerede Larentu

Diada narrrere fieru in dulze tonu.

(Deus a Piera dadu hada su donu

E deo li hapo dadu su talentu).

 

Cun orgogliu e maestria caturas

Su simile sou a sa natura

De sa manu Divina ricumpensa.

 

A sa nostalgica pana, dulzura,

E a su coro e s’anima procuras

Felicidade pura e gioa immensa.

 

Cun affettu.

 

https://www.luigiladu.it/poesias/mirende_cussa_nue.htm

venerdì 10 settembre 2021

S’innotzente de Pietrino Monni


 

Che sirbone feroce l’han catzziadu

In sa muntagna e in donzi calancone

B’est cherfidu un interu battaglione

Pro arrestare unu periculosu ricercadu.

 

Gai nariat sa radio e su giornale

Contanne de sos militares su valore

Su corazu dimostradu e s’artu onore

Chertoranne cust’ignobile animale.

 

Trint’annos de galera l’an dadu

Chene poder dimostrare s’innocentzia

Los at colados chin rara passentzia

Ca isperaiat chi su beru eret triunfadu.

 

No l’at cretidu su babbu né sa mama

E nemmancu s’avvocadu difensore

E pro cantu galu appat valore

Sa zente n’at perdidu sa fama.

 

Oje, sa noba dae su carcere m’an dadu

Sos alunnos chi frequentan s’iscola

“S’est affocadu induna bagnarola”

Morinne chene neche e isconsoladu.

 

 

https://www.luigiladu.it/poesias/s%27%20innotzente.htm

venerdì 3 settembre 2021

Rinaggju de Gianfranco Garrucciu

 


In chist’ìntimu rinaggju

undi curri sulittaria l’amalgura

palduta è dugna tratta

e dugna ‘ildura

di l’anni mei più beddi.

Tantu lu batti l’unda

tant’arrineca, dulci

lu me’ sintitu di maggjini

e d’ammenti ancora ‘ii.

E in chissu risciumà

biancu di mari

li folmi ha bedd’e sconci

la risacca,

cussì comu lu celi

lìmpiu e blu

dissignu no ha più

di timpurati

e scurracchjati d’ea

e ne videa ha

d’antica proa

pront’a turrammi

a l’arimuta idea

di candu la nattura primma coa

e poi s’inveldi

cussì chi si rinnoa

dugna sunniata gjema.

Chi di lu me’ palcussu

dugna trema

caglia l’alleviu lei

a dugna disisperu

e paldi tra celi e mari

l’amori meu tarrenu

viu e veru…

… E abà cosa mi felma

di cant’aggju campatu?

Solu un rinaggju amatu

a l’occhji mei amenu

e da lu pientu unfiatu.

Se’, locu meu stimatu

tu, sempri più silenu.

 

Mentzione in sa setzione B de su cuncursu de poesia "A pes de Santu Padre" Bortigale 14/9/2017

 

https://www.luigiladu.it/poesias/rinaggju.htm

martedì 24 agosto 2021

No cherzo ... de Gigi Angeli

 


 Su "ruju" no bi cherzo

a oios mios ...

pro no leare in laras

s'arrastu 'e sambene ...

 

No cherzo su "nieddu"

a oios mios ...

pro no intende' su coro

cun s' "odiu" in accumassu ...

 

Su "grogo" no bi cherzo

a custos oios ...

pro no imbolare pessos

in disisperu 'e iscasciu ...

 

e "biaittu" no cherzo

a oios mios ...

pro s'amina no intende'

isfatta in lagrimas ...

 

... ma cherzo s' "arcu pintu"

cun sos "colores tottu" in recuida

a pare istrintos

a cumponne' chittadu

su "sulenu" a "puppias" ...

 

chi amina e "oios" nudridi

................................. de Vida

__________________

Non voglio ...

 

Non voglio il rosso

ai miei occhi ...

per non cogliere a labbra

il sapore del sangue ...

 

Non voglio il nero

ai miei occhi ...

per non sentirmi il cuore

nel grande impasto d'odio ...

 

Il "giallo" non ci voglio

ai miei occhi ...

per non gettare i pensieri

nella disperata follia ...

 

ed il "viola" non voglio

ai miei occhi ...

per non sentire l'anima

dissolversi in lacrime ...

 

... voglio l' "iride"

con "tutti i colori " in rientro

uniti tra loro

a comporre equilibrata

la "quiete" per le mie "pupille".

 

che anima e "occhi" nutre

.................................. di VITA

 

 (14-01-2017)

 

1° Premio Sezione Poesia Inedita - "Premio Letterario Osilo 2018"

 

https://www.luigiladu.it/poesias/no_cherzo.htm